Huzur

İçindeysen karmaşık kalabalıkların,
Ve sıkıyorsa seni eskiden yaptıkların,
Sevdiğin insanlara huzur veremiyorsan,
Kaosları uyku bellediysen yıllardır,
Ve sevindiğin şeyler gibi üzüldüklerin de anlaşılmıyorsa,
Haykırsan da duyuramıyorsan sesini,
Senin de dertlerin, kederlerin olabileceği unutulduysa dostlarınca,
Yıllar yılı demeyi ölçüt bildiysen kendine,
En yakınlarınsa seni en az anlayan ve anlamlandıran,
İçindeki çocuğu yaşatma çabaların herkese anlamsız geliyorsa,
Sigara dumanı yakıyorsa gözlerini,
Ve kapanıyorsa gözlerin,
Kupa arabası kabak,
Uşaklar fare,
Sindrella külkedisine dönüşmeden,
Ne kadar kalabalıksa o kadar yalnızım diyebiliyorsan,
Onca yıla tıkıştırdığın onca anıya yalnızca bir tebessümle bakabiliyorsan,
Kilometrelerce yürüyüp bir arpa boyu yol alabildiğini farkedebiliyorsan,
Huzurun bir telefon konuşmasındaki ikicümle arası sessizlik olduğunu anlayabilirsin...