Hakkımda

Fotoğrafım
Sesli kahkahalarıyla Sessizliğini örtmeye çalışan bi adamım... Kimi kimsesi çok olan, Geceleri kendi omzunda aglamaktan boğulan, Koşarken yorulmayan, Dururken geride kalan, En hüzünlü adamların en çok gülümseyenler olduğunu bilen Ve daima gülümseyen, Sıradan olmayacak kadar özel, Özeller arasında da en sıradanıyım işte… Ben benim… İyi ki de ben benim…

Instagram

6 Kasım 2010 Cumartesi

Tavukçu


Masalarına, sandalyelerine, buz kaselerine,
Hatta en genç garsonunun yüzüne, haline tavrına bile,
Geçmişten gelen her türlü yaşanmışlığın sindiği
Mekanlar vardır...
Orada yenilen balık da, içilen rakı da bir başkadır sanki...
Duvarlar can atar konuşmaya,
O kadar uzun zamandır susmuşlardır ki...
Onlar ki tanığı en büyük aşkların da,
Kavgaların da...
Orada yapılan sohbetler başka bir güzeldir,
Konuşulan sırlar da daha iyi saklanır sanki...
Hem Rakı da daha iyi dem tutar...
Salaş da denemez o mekanlara, ucuz da...
İlk kez gitsen bile güven verir...
Sanki içeri giremeyen tek şey,
Hayatın harala gürelesidir...
Sahibinin gözlerinde yılların yorgunluğu,
Ama herşeyi yaşamış olmanın verdiği bilgelik vardır...
Yıllar eskitse de herşeyi,
Oraya gitmek hüzünlendirmez,
İyi ki gelmişim dedirtir adama,
İyi ki içmişim zamanında,
İyi ki sevmişim o güzel kızı...

Hiç yorum yok: