Hakkımda

Fotoğrafım
Sesli kahkahalarıyla Sessizliğini örtmeye çalışan bi adamım... Kimi kimsesi çok olan, Geceleri kendi omzunda aglamaktan boğulan, Koşarken yorulmayan, Dururken geride kalan, En hüzünlü adamların en çok gülümseyenler olduğunu bilen Ve daima gülümseyen, Sıradan olmayacak kadar özel, Özeller arasında da en sıradanıyım işte… Ben benim… İyi ki de ben benim…

Instagram

12 Ekim 2010 Salı

Eski bir Sandık


Çok oldu sandıklara saklayalı bazı şeyleri,
Gelecek umuduyla değil;
Geçmişin avuntusuyla...
Bir daha lazım olmaz dediğim herşey naftalinlerle tavanarasında...
Yıllardır açılmamış, değil ihtiyaç duymak varlığı bile hatırlanmamış...
O kadar çok şey gizli ki o sandıkta.
Eski bir sandık
Kilidi yitik, kayıp...
Kalp çarpmları,
Umutlar,
Amalar, belkiler, acabalar,
Bir sürü kelebek karnımdan çıkardığım,
O kadar çok heyecan var ki oraya sakladığım
Yıllar var ki o tavanarasının kapısını bile açmadım.
Eski bir sandık,
Bir tek eskilerin ve eskimişlerin biriktiği,
Bir tek gerçek olmuş olanların varlığını bildiği,
Kilidi yitik, kayıp...
Kimsesizlerimin,
Özlemlerimin,
Ama en çok da umutlarımı kapattığım,
Eski bir sandık,
Unuttuğum, gömdüğüm, yakdığım,
Ne tuhaf bir anda hatırlamam varlığını,
Ne tuhaf bunca yıl sonra anahtarını arayışım...

1 yorum:

cansu dedi ki...

Bıraktık o eski sandıkları biz, coktan üzerine kapıları kapattık...bırak anahtarını bulmayı sakladıgımız odayı bulamadık...
yeni odaları araladık, yeni eşyalarla süslemek için...
hayat işte oda içinde oda sandık içinde sandık değil mi???