Daha kaç vücut gerek bana, benim seni unutmama?

Üzerimde bir yabancının teri kurumadan
Aklıma düştü gözlerin
Sen ki herşeyi duyan, gören, bilen
Neden bihabersin yıllardır benden, sensizliğimden?
Gümüşsuyu, Deniz Apt. yakıştı mı bensizliğe?
Setüstü ağlamadı mı?
Nargile içmeyi de öğrendim,
Ispanağı sevmeyi de,
Kuğulu Park kıskanmadı mı?
Sana İstanbul yakıştı da bensizlik eğreti durmadı mı?
Bıraktığın günden beri yarım yok
Ağlamak için sebebim bile...
Günler uzaklaştıkça
Seni daha özler oldum,
Sen yok, Ankara yok...
Üzerimde bir yabancının teri kurumadan
Aklıma düştü gözlerin
Okyanusları geçtik de kara mı boğdu bizi?
Sen ki özgürlüklere hasret,
Sürgün ettin kendini bensizliğe...
Ne zaman yürüsem İstiklal'de bir umut diyip bakıyorum sağa sola
Kimse sen olmuyor,
Koca İstanbul geçiyor önümden, sen yoksun
Beni sensiz bırakırken, kendini bende bırakmadın mı aslında...
Ruhunu özlüyorum senin,
Yunus yunus bakışını,
Ben sana özletemedim kendimi o ayrı...
Üzerimde bir yabancının teri kurumadan
Aklıma düştü gözlerin
Yokluğun yalnızlığıma sebep,
Sen yoksan yalnızım başkasının koynunda bile,
En yakınım Fizan'da artık,
En yakınım yok...
Kendi omzum bile yabancım,
Sen benim bakışlarımı bile götürmedin mi?
Kördüm, ama gördüm, bir suratsız ezip geçti kaldırımları demedin mi?
Kör oldum sen gidince,
O kaldırımlar çok ezildi,
Bekledim, gelmedin,
Belki gelemedin mutsuzlukların içinde,
Sen giderken en çok beni götürmedin mi?
Sen bendim hani de ben kimdim?
Çığlık çığlığa susmadım mı sen gidince?
Kuru kuru ağlamadım mı?
Ben ki en büyük hasretleri büyüttüm içimde,
En ufak bir vuslattan eser yok...
Aşkı doludizgin yaşamadan ölmedim ben,
Yok olmadım...
Hala varsam aşkın sebep.
Üzerimde bir yabancının teri kurumadan
Aklıma düştü gözlerin
Sen ki beni rüyalarında bile takip ederdin,
İndim Cihangir'e defalarca,
Çoğu zamanda umutla...
Yoktun, olmadın, başkaları vardı hep,
Ya da sen başkası oldun...
Pekişimdi söyle herşeyi bilen,
Daha kaç vücut gerek bana,
Benim seni unutmama???