Ve
uzun uzun konuştuk
kimi kimsesi olmayanların aşinalığında
aynı yaralar
aynı panzehirler
bizi en iyi biz anlamaz mıyız?
biz olduk mu daha ilk konuşmada?
sen gözü uzak yollarda
gittiği yerlere bir tek kendini götüreceğini bilmeyen
gittikçe hafifleyeceğini zanneden
gittikçe kaybeden
ben kıpırdamaktan bile çekinen
kalbindeki prangaları ayağına bile ağır gelen
gölgesinden bile ürken
biz olduk mu?

aynı kırık kalbe siyam ikizleri

kim kırmış, kim incitmiş bizi?
her yara kanar kabuğun altından bile olsa.
her acı sahtiyan.
kalbim üç nokta
...
üç nokta
...