Hakkımda

Fotoğrafım
Sesli kahkahalarıyla Sessizliğini örtmeye çalışan bi adamım... Kimi kimsesi çok olan, Geceleri kendi omzunda aglamaktan boğulan, Koşarken yorulmayan, Dururken geride kalan, En hüzünlü adamların en çok gülümseyenler olduğunu bilen Ve daima gülümseyen, Sıradan olmayacak kadar özel, Özeller arasında da en sıradanıyım işte… Ben benim… İyi ki de ben benim…

Instagram

30 Mayıs 2010 Pazar


Kimi zamanlar olur insanların hayatlarında
Hani eli kolu kalkmaz istemez
Yatağından ibaret olsun ister dünya
Kimse olsun istemez yanında
En yakını bile en uzağında kalsın ister
Bunalım değildir de bu
Bilinçli bir tercihtir sanki
Yalnız kalmak, okumak, yaşanmışlıkları öğrenmektir isteği,
Çünkü o an için kendisinin o yaşanmışlıkları tecrübelemeye gücü yoktur.
Yorgundur...
Hayat yormuştur er-kenden...
Dinlenmek gerekir.
Zamanında attığı deparlar acısını çıkarmaktadır ciğerlerinden
Kalbi zamanında o kadar hızlı atmıştır ki,
Şimdi tek bir kıpırtıya tahammülü yoktur.

İşte öyleyim...

Hiç yorum yok: